Welcome to the blogspot Mr. Thanatphong Daungsirirat.   Grade 2/5 No. 5

วันพุธที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

"ไดอารีแห่งความทรงจำของวันวาน

                                            





#ปิดเทอมที่ร้อยเอ็ด


       เมื่อต้นปี2557ที่ผ่านมา.....ผมมีโอกาศได้ไปงานทำบุญกระดูกยาย ผมจำได้ว่าเึคยไปตอนอยู่อนุบาล2ก็10กว่าปีแล้วไม่รนู้สึกดีเลยเพราะไม่เคนยออกนอกบ้านเป็นเวลานานๆกว่าจะถึงก็ไกลมืดแล้ว
หลับไปตั้งหลายหนก็ยังไม่ถึงสักทีเรื่องของเรื่องคือหิว..... เเม้จะไปไม่กี่วันแต่ก็ทำไห้เราไม่รู้สึกดีพอไปถึงเรารู้สึกไม่อยากเข้าไปเลย ได้ยินเสียงป้าพูดว่า "ไอ้อ้วนกูอยู่ไหน"ไม่กล้าเดินออกไปเลยแอบอยู่ข้างรถ เขาไปเจอแต่คนไม่รู้จักก็แม่มีพี่น้องตั้งหลายคน แล้วก็กินข้าวกัน พวกเขาจะนั้งกันบนแคใหญ่ๆที่ชาวบ้านยพากันมาให้พอเสร็ดงานก็เอาไปคืนมือเเรกก็ไม่อย่ากินเลย แต่พอลองกิน..."อร่อยมาก".... 
มันมีเเมลงอะไรก็ไม่รู้ลองกินดู"มันเลียน+++"เลยซัดน้ำต้มยำเขาไป พอตกดึกน้าก็ชวนมากินอีก555
พรุ่งนี้ก็มีงานบวช ตอนเช้าได้ยินเสียงโฆษกแหกปากตั้งเเต่ไก่ยังไม่โห่แต่ก็ต้องรุกขึ้นมาทำกับข้าวช่วยเขาชาวงบ้านในหมู่บ้านก็ต่างพากันมาช่วยทำคนละเล็กละน้อยแล้วก็มีหมอนติดมาคนละใบไม่เหมือนกับคนในสังคมเมืองเลยไม่รู้ทำไม่ไม่อยากกลับบ้านเลย....แล้วก็ไปรวมตัวที่วัด บ้านธาตุจอมศรี มีนาคมาบวชตั้ง4รูปไม่ไช่ญาติกันก็เลยถามพี่ว่าทำมถึงบวชพร้อมกัน พี่ก็ไห้ไปถามป้าเพราะเขาไม่รู้ ป้าบอกว่าเป็นวันดี พีธีเขา็เหมือนบ้านเราแต่จะมีวัฒธรรมอีานเข้ามาผสม เขาเอาผ้าอะไรไม่รู้มาพันกับ
บาตรพระเป็นรูปพยานาค พอมาถึงตอนเเห่ ชาวบ้านจะเอาเสื่อมาวางหน้าบานแล้วก็มีทานตกลงไป ผมก็หยิบขึ้นมาพี่บอกว่าอยา่าหยิบผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมทุงนารอบทางจะมีกองไฟเผาอยู่เพราะจะได้ทำครั้งต่อไปละมั้งพ่อเเห่รอบหมู่บ้านเสร็จเเล้วไม่มีไรทำก็เลยไปอ่านป้ายงานบุญผะเวตอ่านไปก็หัวเราะไปด้วย วันต่อมาก็มาถึงวันงานใหญ่ชาวบ้านพากันมาช่าวทำขนมเต็มบ้านเลยตอนเย็นวันนั้นพี่ๆพากันขึ้นรถไปวายน้ำที่เสียว(มันคือแม่นำ้)เป้นเขือนที่ใหญ่มากกกกกไม่กล้าเล่น ตอนกลับพี่ๆก็แหกปากว่าเด็กน้อยวิ่งตามมาแล้วก็เอากล้องขึ้นมาถ่าย*รู้สึกไม่ดีเลย พอตอนกลางคืนก็มีพระจากอุบลราชธานี มาเทศ
มีอยู่ช่วงนึงเห็นลุงๆป้าๆรวมถึงแม่ร้องไห้เราก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะฟังไม่ค่อยออกแต่ก็รู้สึกว่าน้ำตาจไหล
ก็เลยถามแม่แม่ก็บอกว่า"จะทำอะไรก็รีบทำก่อนจะไม่ได้ทำ"แล้วแม่ก็บอกอีกว่า"ใกห้รักพ่อกับย่าให้มากๆ" แล้วก็เทศต่อนานมากพอตกดึกก็จะมียา่ยแก่ๆมานอนที่แคกันรวมึงลุงๆป้าๆด้วย พอวันกลับรู้สึกเงียบเหงาเพราะชาวบ้านต่างพากันกลับบ้าน มีแม่นอนอยู่ข้างล่างรอลุงไปส่งป้าก็เล่าเรื่องที่ยายมาหาให้ฟังบนบ้านแล้วแม่ก็ขึ้นมา เลยไม่มีไครอยู่ข้างล่าง เนืองจากเป็นบ้านไม้ก็เลยมองลอดลงพื้นบ้านลงไปดูกะว่าจะเห็นสักครั้งนึง




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น